Düştü Çün Kim Kerbelaya Gözleri Şehla Hüseyn
Kainata lerze düştü dediler hep ba Hüseyin
Akdı ol dem Kerbela destinde tufan-ı bela
Al kızıl kan içre kaldı ruhları hamra Hüseyin
Her Muharrem cem olup anda güruhu aşikan
Ah u feryad eyleyüp derler kamusu ya Hüseyin
Çektiler tiğı cefayı düdmanı Hayderle
Şad olup bu vakadan hep zümre-i a’da Hüseyin
Matem-i âl-i âba çün geydi müminler siyah
Aşikan kanlar döküp çağırdılar veyla Hüseyin
Şevket ü bu vakadan kan ağlamak hengamıdır
Kerbelada oldu sergerdan kad-i bâlâ Hüseyin