Dost acı söyler ama dermanı yoktur
Düşme gör ellerin fermanı çoktur
Ağlarsın duyulmaz, yanarsın el bilmez
Akar gözyaşın sel olur bir dem silinmez

Unut gönlüm geçenleri, gönlünü bin biçenleri
Ser de sırrın baki kalsın örnek al kop göçenleri
Dünya etti sen eyleme, sırrını dosta söyleme
Ömür senin gönül senin, yalın düzü yol eyleme

Can, can, can derdine yan
Can, can, can derdine yan

“Kime yar olmuş adalet
Kimi kurtarmış hayatın nefretinden
En ucuzundan kapatmış aşkı insan
İçini yakmış hiddetinden
Yürüye yürüye yollar aştım sanıp
Yılları eritmiş bilmiyor
Kâh kaderine razı olmuş
Kâh sahte mutluluktan inliyor”