Yürüdüm yürüdüm şu yalan dünyada yürüdüm dolandım şu garip diyarda
Bir gece Rasulü gördüm rüyada döküldü gözyaşım döküldü bir anda
Özledim özledim gül yüzünü senin özledim özledim gül kokunu senin
Vallahi özledim gül Ravzanı senin özledim özledim gül çehreni senin

Öyle bir dünya ki öyle bir zaman ki medet ey Rasulüm medet ey Nebi
Özledim özledim gül yüzünü senin özledim özledim gül kokunu senin
Vallahi özledim gül Ravzanı senin özledim özledim gül çehreni senin

Asr-ı Saadet Asr-ı saadette hüzün vardı,Rasulullah vefat etmişti.Bilal Rasulullahın vefatına dayanamamıştı Medine’den Şam’a gitmişti ve o gece Rasulullah Bilal’in rüyasını süslediği o gece=Ey Bilal nedir bu soğukluk,ey Bilal neden ziyaretimize gelmezsin?Bilal sabahın ilk ışıklarında yola düşer.Gözyaşları içindeydi.Neden ağlamasın ki, Rasulullah çağırıyordu.Kainatın önderi Bilal’i çağırıyordu.Neden ziyaretimize gelmezsin ey Bilal diyordu.Bilal Medine’ye varmıştı.Mübarek kabri başına geldiğinde dizleri üstüne çöktü,Gözyaşları akıyordu Bilal’in.Ashanb Bilal’i gördü,hoş geldin ey Bilal,ey Bilal hoş geldin.Hasan’la Hüseyin geldi.Ey dedemizin müezzini hoş geldin.Ne olur dedemiz hayattayken ezan okuduğun gibi yine okur musun ey Bilal,yine okur musun ey Bilal?

Özledim özledim gül yüzünü senin özledim özledim gül kokunu senin
Vallahi özledim gül Ravzanı senin özledim özledim gül çehreni senin
Özledim özledim gül yüzünü senin özledim özledim gül kokunu senin
Vallahi özledim gül Ravzanı senin özledim özledim gül çehreni senin