Ey Karîbu’llâh yoluna kim ki cân eyler fedâ
Âkıbet mazhar düşüp esrâra oldu âşinâ

Ey ne hikmetdir ki ol mahmûr füsûnkâr gözlerin
Kanda baksa cân alır aldığına vermez bahâ

Devletin bâbında beklerler visâlin isteyü
Hîç biri yok olmadan bulmaz visâl görmez likâ

Kim ki la’linden senin içmezse bir katre şarâb
Hızr’a yoldaş olsa da bulmaz yine âb-ı bekâ

Ey ne mihrâbdır kaşın mihrâbı kim ana müdâm
Baş eğip tâât için her yan sücûd eyler ana

Gamze tîgıyla Hulûsî hastanın al cânını
Bir murâda ere kim ola sana cânı fedâ