Rahmet olarak doğdun zahmetlerle büyüdün inayet oldun bize inayettin ezelden
Bir uğraktı bu dünya gelip ona yürüdün ışık verdin âleme, ışık aldılar Sen’den.
Karanlıktı cihanlar viladetinden evvel çehrenden akan nurdan aydınlandı dört bucak
Ruhlara saldığın irfan dünyalara bedel uyandık sayende ve insanlık da uyanacak
Sayende Efendim kurtuldu insanlık tekmil takılıp yolda kalanlara yazıklar oldu
Bir hamlede ettin zulmeti ışığa tebdil silindi kasvetler her taraf nurlarla doldu.
Otağın bütün cihan gönüller tahtın bir sultanlık kurmuştun Süleyman’dan ileri
Hep gıptayla anılır gökte zümrütten bahtın her yana nur yağıyor doğduğun günden beri
Sayende Cennete döner bu düşkünler bağı zülüfleriz gibi şimdi tarumar
Toprak nemrut bitiriyor, çağ firavun çağı küfür ve ilhatla esiyor esince rüzgâr.
Şevke gelmişti teşrifinle felekler bugün simsiyah çehresiyle her taraf zar zar…
Yollar garip, yolcular düşüp kalkar emekler dil ve dudağının suyuna hasret yaz bahar
Bak kıyamet ışığı var aynalarda bugün İblis keyfinde Cehenneme körük çekiyor
Bu üst üste kasvetten göz nemli, gönül üzgün kalk bunlara bir “Dur” de, deki zaman geçiyor.
Tanyeri ağaralı bir hayli zaman oldu yolunu bekleyenlerin canları dudakta
Bilmem yolda mısın ışığın ruhlara doldu ümitle çarpıyor sineler gözler ufukta