Andım yine Sen’i her şey yâdımdan silindi
Andım yine Sen’i her şey yâdımdan silindi
Hayalîn gönlümün tepelerinde gezindi
Bu bir serap olsa da afakanlarım dindi
Andım yine Sen’i her şey yâdımdan silindi
Keşke hep aşkınla oturup aşkınla kalksam
Ruhlar gibi yükselip de ufkunda dolaşsam
Bir yolunu bulup gönlünden içeri aksam
Keşke hep aşkınla oturup aşkınla kalksam
Bir bilsem vuslata ne zaman ferman gelecek?
Yoksa bu yanan gönlüm durmadan inleyecek
İnleyip en taze hislerle hep bekleyecek
Bir bilsem vuslata ne zaman ferman gelecek?
Kalbim bir güvercin gibi titrerken adından
Ne olur Sana ulaşmam için kanadından
Bana bir tüy ver pervaz edeyim hep ardından
Kalbim bir güvercin gibi titrerken adından
Ey kupkuru çölleri Cennet’e çeviren Gül
Gel o bayıltan renklerinle gönlüme dökül
Vaktidir ağlayan gözlerimin içine gül
Ey kupkuru çölleri Cennet’e çeviren Gül
Mecnun gibi arkanda koşan kulun olayım
Bir kor saç içime ocaklar gibi yanayım
Sensiz geçen bu acı rüyadan kurtulayım
Mecnun gibi arkanda koşan kulun olayım
Aklım uzakta kaldığı günleri saymakta
Ruhuma sisli dumanlı bir kasvet yaymakta
Göster çehreni ki güneş guruba kaymakta
Aklım uzakta kaldığı günleri saymakta
Son demde hiç olmazsa gurubum tulû olsun
Gönlüm ufkunun en taze renkleriyle dolsun
Her yanda tamburlar çalınsın neyler duyulsun
Ne olur hiç olmazsa gurubum tulû olsun
Andım yine Sen’i her şey yadımdan silindi