Sâyesi düşmez yere öyle bir nahl-i Tûr’sun
Mihr-i âlem-gîrsin başdan ayağa nûrsun

Târik-i gülzâr-ı âlem mâlik-i mülk-i âdem
Münkirâna mahz-ı mâtem mü’mînine sûrsun

Sensin ol şâh kim süleymânlar kapunda mûrdur
On sekiz bin âleme hükmetmeğe me’mûrsun

El benim dâmen senin ey rahmeten-lil-âlemîn
Şöhretim ısyân benim sen afv ile meşhûrsun

Pâdişâh-ı evvelîn ü kıble-gâh-ı âhirîn
Evvel ü âhir imâmü’l-enbiyâ mezkûrsun

Yâ Resûlallah umarım diyesin rûz-i cezâ
Gerçi cürmün çokdur ammâ Itrîyâ mağfûrsun