Hülya mı acep yoksa kâbus mu bu rüya
Eyvah, o ne zulmette mi kaldın Ayasofya
Beşyüz sene tevhidle inlerdi zeminin
Hüsranla yazık arşa çıkar şimdi eninin
Gözyaşı döker kalbi sema, ruy-i zeminler
Hüznünle senin, ruh-u feza ağlayıp inler
Sinen ki acaiplerin esrarını saklar
Ey harika, fatih sana tarih sana ağlar
****
Hançerledi imanını kimler Ayasofya ?
Ekdarına mahzun oluyor gökte süreyya
Çek seyf-i muallanı çıkıp aleme haykır
Şahlan da haremindeki esnamı bütün kır
İnkılabın tecelli-i nuruna makes ol
Feth-i mübinin bölgede zuhuruna ses ol
Kubbende melekler yine saf saf dile gelsin
Ey mabed-i Nur bir koca tarihe bedelsin
****
“Ayat-ı mefahir dolu mihrab ile kubben
imanlı diyarında esarettemisin sen
Ey fatih-i sani yetiş, imdada yetiş gel
İslam yedi beyzasına minnetle uzat el
İlahi ahkamla alem bütün vecde gelsin
Ey manzume-i islam, güneşten de güzelsin
Kubben gibi matemli sema, gamlı bu dünya
Heyhat, bu ne matem ki büründün Ayasofya
Ey hiss-i bedi, tuttu semavatı eninin
Hicranıma dağ vurma yeter kalbi hazinim “