Lê lê çima deng nakî, ji bo zaroka şer nakî
Bi hezaran tên kuştin, jîn û eman nehîştin
Lê lê sebrê bernede, destmala xwe girê de
Lê lê çima, lê lê çima, lê lê çima şer nakî
Lê lê çima, lê lê çima, lê lê çima deng nakî
Lê lê tu wekî şêran, ji bo reben û ‘jaran
Banga egîd û mêran, evîna stûxwaran
Lê lê tu wekî şêran, dengê egîd û mêran
Lê lê xanga mu’mînan, tu Zeyneba Huseynan
Destmala te berxwedan, ceng û doza şêhîdan
Lê lê were pêş destegir, were me ra bibe hogir

Dilimde dua yüreğimde fırtına
Başımın tacı yürür ufuklara

Gökyüzünden almış rengi
Denizlerin en engini

Dağ gibidir sarsılmayan
Şubatlara hiç aldırmayan

Başörtüm kimliğim
Onurumdur benim
Ne krallar alır onu ne zorbalar
Özgürlüğün adı umudumdur benim
Ne joplar ürkütür onu nede tanklar

****
EY (KADIN) NEDEN?
Ey kadın, neden ses vermiyorsun ve savaşmıyorsun?
Binlercesi öldürülen, çocuklar için, yaşam ve eman için
Ey kadın, sabrı kuşan, örtüne bürün!
Ey kadın! Ey bacı! Neden savaşmıyorsun?
Ey kadın! Ey bacı! Neden ses vermiyorsun?
Ey kadın! Sen arslanlar gibi, çaresiz ezilmişler için
Yiğitlerin, erlerin çağrısı, boynu büküklerin sevdası
Ey kadın! Sen arslanlar gibi, yiğitlerin erlerin sesi!
Ey kadın! Müminlerin bacısı, Hüseyinlerin Zeynebi
Örtün direniştir, şehitlerin kavgasıdır, davasıdır
Ey bacım! Gel öne atıl, omuz ver, yoldaş ol bize!