114. NÂS SÛRESİ
Mekke’de, bazı müfessirlere göre Medine’de inmiş olup, 6 âyettir ve ismini birinci âyetindeki en-nâs (insanlar) kelimesinden alır. Şeytanın ve benzeri varlıkların şerlerinden ve gizli planlarından, desiselerinden Allah’a nasıl sığınmamız gerektiğini öğretir.
Rahmân, Rahîm Allah’ın Adıyla.
1. De ki: Sığınırım insanların Rabbi’ne,
2. İnsanların Mutlak Hükümdarı’na,
3. İnsanların İlâhı’na,
4. O sinsi şeytanın üflemelerinin şerrinden–
5. O ki, insanların kalblerinin içine üfler;
6. Cinlerden de olur, insanlardan da.1
1. Sûre, bizi şeytanın ve şeytan gibi cinlerin, insanların şerleri, iğvaları ve tuzakları karşısında sürekli uyanık olmaya çağırmakta ve nasıl uyanık kalınabileceğini öğretmektedir. Bu tür şerli varlıklar, bizi Allah’ın yolundan uzaklaştırıp, kendi kötü yollarına çekmeye, günah işlemeye, aramızda, toplumda bozgunculuk çıkarmaya, dünyada da Âhiret’te de zararımıza olacak işlere sürüklemeye çalışırlar. Onların şerleri, iğvaları, tuzakları, gizli planlarından korunmanın en iyi yolu, Cenab–ı Allah’a bizi
yaratan, yaşatan, rızıklandıran Rabbimiz, bizi mutlak manâda yönetmeye tek hak ve yetkisi olan Mutlak Hükümdarımız ve ibadete lâyık tek İlâhımız olarak inanmak ve ona göre yaşamak, hayatımızı ona göre tanzim etmektir. (Bilhassa insanların doğrudan sapması için şeytanın onlara yaklaşma yolları hakkında bkn: A’râf Sûresi/7: 17, not 2.)