Ben bir Yakub idim, kendi halimde,
Mevla’nın ismi var idi dilimde,
Aldırdım Yusuf’u Kenan ilinde,
Ağlar Yakub ağlar Yusufum deyu.
Kaybettim Yusuf’u Kenan ilinde,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.
****
Akardı Yakub’un gözünün yaşı,
“Ah !” çektikçe eritir dağları taşı,
Yusuf’u kuyuya attı kardeşi,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.
****
Attılar kuyuya şehit kastına,
Cebrail yetişti Mevla dostuna,
İhlâs ile çıktı suyun üstüne,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.
****
Yusuf’un gömleğin al kan ettiler
Kurtlar yedi diye bühtan ettiler
Yusuf’u götürüp bilmem nettiler
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.
****
Kenan’ın kurtları toplanıp geldi,
Biz yemedik diye içtiler andı,
Yakub’un feryadı arşa dayandı,
Ağlar Yakub ağlar Yusuf’um deyu.