Aradım, bulamadım Rum’da Hicaz’da
Kandedir ey gönlüm! Bilmem durağın
Eylenüben kaldı aşk-ı mecazda
Hakîkat râhına gitmez ayağın

Aceb niçün gelmez uyku gözüne
Bir kimse de, mahrem olmaz râzına
İnanmazam şimden sonra sözüne
Bellisizdir zira sol ile sağın

Coşkun sular gibi akup çağlarsın
Kendini odlara yakup dağlarsın
Gice-gündüz efgân idüp ağlarsın
Eridi, kalmadı yürekte yağın

Kuddûsî’ye cefâ etme ey gönül
Hem ömrünü heba etme ey gönül
Gel meyl-i mâsivâ etme ey gönül
Bakî kalur sanma, geçer bu çağın