Gözlerimden yaşlar akar ibret alan ona bakar
Seydam layık gördüğünü ateşsiz aşkıyla yakar
Ben bu kapıya kul olam her an muhabbetle dolam
Ne zaman gaflete düşsem seydamı karşımda bulam

Her fırsatta git Menzil’de çevresinde düşsen de dile
Şu fani kısa ömründe boşa gezme gel Menzil’e
Senin kurtuluşun orda tabi olan kalmaz darda
Aldanma gel sen nefsine olmaz ömrün hep zararda

Ömrün iflasa dayandı hiç ölmeyecek mi sandı
Vakt-i saatin dolunca geriye bak neyin kaldı
Tarikatı seydamda buldum onda yaşasın isterim
Dilerim geri dönmesin seydamsız geçen günlerim

Her çileli gündüz gece semaya açık ellerim
Ayırmasın bizi diye Allaha dua ederim
Seydamsız olmak istemem odur kurtulmama çare
İmanıma kefil seydam korksun içimdeki yaram/şeytan
Seydam yanında son nefes imanın garantisidir
Mel’un şeytan öteye dur ölüm bize terhis olur.