Menzil denen yerde oturur sultanımız
Yaşam için o bizim damardaki kanımız
Ne kadar anlatsam da seydam senin adını
Şekerlerde bulamadım çorbandaki tadını

Sarığın ne güzeldir pamuk gibi sakalın
Yorulmak nedir bilmez tövbe veren o elin
Gelin kardeşim gelin sizlerde sofi olun
Menzil’deki deryaya gözü kapalı dalın

Vakit ahirzamandır mürşide gelin mürşide
Vakit ahirzamandır gelin mürşidimize
Onun elinden bakın kimler geliyor dize
Bakmakla doyulmuyor seydam nurlu yüzüne
Nazarı yürek yakar bakılmıyor gözüne

Radar gibi gözleri taşıyor sofileri
Menzil’de kalanlar olur aşkından deli
Dergahından eksilmez gelen o insan seli
Bu yolun mutileri olurlar belki veli