Yıl 571. Rebiulevvel ayının on ikinci gecesi. Sabaha karşı Mekke, günlerden Pazartesi. Geliyor âlemlere rahmet geliyor iki cihan güneşi. Yer gök âlemler beklemekte. Melekler kutlu doğumu görebilmek için sevinmekte. Göremeden ölen beşer kabirde üzülmekte. Geliyor âlemlere rahmet geliyor iki cihan güneşi. O gelen zulümatı dağıtacak. Kisranın saraylarını başlarına yıkacak. Kâbe’deki putları parçalayacak. Geliyor âlemlere rahmet geliyor iki cihan güneşi.
Allahümme salli ala seyyidina ya Muhammed
Allahümme salli ala seyyidina ya Muhammed
Âmine annemizin hamileliğinin altıncı ayıydı. Rüyada ya Âmine bil ki sen âlemlerin hayrına hamilesin denildi. İsmini Muhammed koy diye müjdelendi. Geliyor âlemlere rahmet geliyor iki cihan güneşi.
Allahümme salli ala seyyidina ya Muhammed
Allahümme salli ala seyyidina ya Muhammed
Doğum zamanı geldi çattı beyaz bir kuş kanadıyla Âmine annemizin sırtını sıvadı. Kâsede sunulan şerbeti içti her zerresini nur sardı. Geliyor âlemlere rahmet geliyor iki cihan güneşi. Dünyaya teşrif etti kâinatın varlık sebebi. Ümmetine olan düşkünlüğü her halinden belli. Doğar doğmaz ilk sözleri ümmeti ümmeti ümmeti.
Allahümme salli ala seyyidina ya Muhammed
Allahümme salli ala seyyidina ya Muhammed