Evvel kelam ahir sözdüm,
kabukta kilitli özdüm,
oluş şifresini çözdüm
divan kuruldu hüdayi
sular duruldu hüdayi.

hikmeti düğümlü dildim,
eşyanın sırrını bildim,
bütün eldeleri sildim
yeğnildi yüküm hüd yi
kaygım son hüküm hüdayi.

korkularım melalim var,
yıllar yılı gönlüm hep dar
bir kapı oldu Üsküdar.
alevdim söndüm hüdayi
hüdaya döndüm hüd yi.

kırk yıl ne geçti elime
cemre düşürdün çölüme
aşkın şerh oldu ölüme
zamanı böldüm hüdayi
ölmeden öldüm hüd yi.

köhnelikte düş sarayı,
esrar perdeler arayı
buldum arayı, arayı
gül özünde bal hüdayi
dergâhına al hüdayi.
görklü çalap, keremi bol
derya iç re emin bir yol
biçareyim mürşidim ol
hüznümü dağıt hüdayi
bitsin bu ağıt hüdayi