Kerbela’nın yollarına düştüm
Gâh okudum gâh ağladım piştim
Okudum da ben bu candan geçtim
Sevdalım nerde, can Hüseyin nerde
****
Bir garip gördüm ağlar n’ola
Dedi beyaz at kan görmüş orda
Dedim bu feryat kimindir yoksa
Sevdalım nerde can Hüseyin nerde
****
Anam bacım ne ağlarsın ne oldu
Can Hüseyin’im mi şehit oldu?
Yezid kaç köpeğiyle geldi
Sevdalım nerde can Hüseyin nerde
****
” Şimdi ağlayamam ben oturup ta
Ağlamam şimdi
Şimdi ağlamak vakti değil
Şehadet vaktidir bana
Şimdi her zalim Yezid’dir oy
Her mazlum Zeynep’tir, Hüseyin’dir bana
Şimdi her gün aşuradır ey
Her yer Kerbela’dır bana
Sevdalım nerde can Hüseyin nerde “