Sa her kemi qa kur ësht dashur t’qeshim
Sa her kemi folur kur ësht dashur t’heshtim
Sa her kemi humbur në rrugët e jetës
Sa her në kët bot ishim kundër vetes.

Sa her në mes detit valët sillnin vdekjen
Të lusnim veç Ty që na fale jetën
E me Urdhnin Tënd në kët bot shpëtonim,
kur dilnim në brigje përsëri t’harronim.

Ngjyr me u bo detet smunden me i shkru fjalët,
Dielli e humb dritën pluhur bëhen malet
Kur mbi faqe t’dheut hije s’ka me mbet
Hijen më të bukur n’shtat t’vet kan me gjet.

Ja Rabbii inni dhalemtu nefsii
Ja Rabbii fegfirlii werhamnii werzuknii Ja Rabbii

Sa her kemi qa kur ësht dashur t’qeshim
Sa her kemi folur kur ësht dashur t’heshtim
Sa her kemi humbur në rrugët e jetës
Sa her në kët bot ishim kundër vetes.

Balli e puth tokën zemra kërkon falje,
Se jan mbyllur rrugët ska më tjetër dalje,
Zemra mbaka brenda shka smund të mbajn malet,
Pena më nuk shkruan nbuz po vdesin fjalët.

Ngjyr me u bo detet smunden me i shkru fjalët,
Dielli e humb dritën pluhur bëhen malet
Kur mbi faqe t’dheut hije s’ka me mbet
Hijen më të bukur n’shtat t’vet kan me gjet.

Ja Rabbii inni dhalemtu nefsii
Ja Rabbii fegfirlii werhamnii werzuknii Ja Rabbii