Mora rrugën të ec gjatë
Në një vend që kush s’më njeh
S’desha më t’jetoj n’këtë fat
Se çdo shpresë më ishte ndërpre

U nisa të shoqëroj malin
Të shoqëroj qetësinë e tij
Të largoj nga shpirti mallin
Të mos kem më lotë në sy

Rrugës takoj një djal të ri
E mbante një shkop në dorë
Më tha nuk mund të shoh me sy
M’ndihmo rrugën ta kaloj

Bisedova me të gjatë
I tregova hallin tim
Vëllau im më tha m’trego pak
Se si duket një agim

Gëzimi për mu është i shkurtë
E i gjatë është çdo pikllim
Se çdo shpresë më është këput
Më mbajnë shpresat në Zotin tim

Në xhamin e një fshati
U ndala të fal një namaz
Ta ndjej veten afër Zotit
Gjithë k’to brenga t’i lë pas

Aty pash një njeri
Një sexhade kisht lëshu
Qante i ngrati si fëmijë
A ka kush mëshirë për mu?

Bisedova me të pak
M’trego hallin thash që ke
Djalin kam t’sëmurë në shtratë
E çdo shpresë më është ndërpre

Kam ul kokën dhe mendohem
Sa më rënd paska t’sprovuar
Më fal Zot kur të ankohem
Më fal Zot se t’kam hidhruar