Bence Hayat darmadağın
Yok bi gün refah…
Önünü görmeden koşan kaçıncı insan oldum ha?
Soluk bir ilkbahardayım, baktım ardıma.
Yaşanmış olduğum hatalarımla tek bir odada kaldığımda anladım yalan
Beni anlamak koyar. Çünkü bazıları da müziği sade gülüşmek sanar.
Haydi Satırlarıma bak,kanser oldular.
Küçük bir çocuk gibi de dertliyim. Yok oyuncak falan.
Yeter be sol yanım çok ağladın tamam.
Pes etmek anca tantana. Bana da tek yürek kalan.
Nerede kaldı Ahlak harbi Ne zaman insan olduk ha?
Bir hayvan olamasan da insanoğlu koydun adını, İnsaf!
Yapma ayrım az. Bölünüp durma nolur artık burası hepimizin
Tamam şunu da bil ki kirli kalbinin ne rengi var ne dili falan
Ya Buydu insan. eder mi fark siyah beyaz?

Yönüme sur çekip
Yüreğe vurdum adımı.
Beni yordu sanırım,
Geliyorken üzerime hislerim adım adım
Savrulan kalem ağır.
Yanıyorken, çok acı.
Ama çok zor kalırım.
Buradan giderim durmam, Buna değsin hayat sonra.

Haykırmak istedim bugün, bir yoksul olmak istedim.
Sokakta tek çorapla yalınayak dolaşmak istedim
Vursun hislerim, bugün savaşmak istedim.
Kulağımda Toz bulutlar içinden de bebek sesleri.

Olmak istedim, Kadın ve çocuk sesleri.
”Ben ölmek istemiyorum” diyen o anne, son nefesleri…
Neydi derdiniz? ormanlar artık hep şehir.
Soğuk bi’ günde bir avuç suya da muhtac olan bir kedi.

Neydi fikriniz? Masum mu kürkü giymeniz?
Bir oldu bin olmuştu milyon oldu kibir bilmedin!
evet benciliz, evet tabi ki vermedik!
Yemekten ölüyor insan anlamaz ki bir açın halini

Kapatma perdeni, Dışarda çok var ibretin.
Bazen gördüğünden değerlidir o görmediklerin.
Hayata gözünü yumma, dinle hisset öğren çünkü
Bil ki Öğretmeyecek okuldaki o hiç bi’ dersin.

Yönüme sur çekip
Yüreğe vurdum adımı.
Beni yordu sanırım,
Geliyorken üzerime hislerim adım adım
Savrulan kalem ağır.
Yanıyorken, çok acı.
Ama çok zor kalırım.
Buradan giderim durmam, Buna değsin hayat sonra.