Zâlimler el urup hep şemşîr-i can-rübâya
Kasd etdiler serâpâ “Evlâd-ı Mustafâ”ya
Devrân olup müsâid ol kavm-i bî-hayâya
Îsâl olundu bîdâd serhadd-i intihâya
Kimler eder tehammül yâ Rab bu ibtilâya
Âmâc edüb vücûdun bin nâvek-i kazâya
Düşdü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya
Cibrîl var haber ver “Sultân-ı Enbiyâ”ya

Cûş eyleyüb belâya mânend-i mevc-i tûfân
Keştî-i “Ehl-i Beyt”i kıldı şikest ü vîrân
Maktûl olup serâser ashâb-ı âl-i zîşân
Yektâ-rev oldu ol mâh çün âfitâb-ı rahşân
Her yandan etdi savlet hınzîr-veş yezîdân
Sertâbepâ vücûdun zahm eyleyüb kızıl kân
Düşdü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya
Cibrîl var haber ver “Sultân-ı Enbiyâ”ya

Ashâb u âlinin hep kibârı vü sıgârı
Bir bir kılub önünde azm-i huzûr-i Bârî
Dil-teng edüb susuzluk tâ arşa oldu sârî
Etfâl-i seyyidâtın feryâd-ı bî-karârı
Her yüzden etdi tazyîk a’dâ o şehriyârı
Âhir çıkub elinden dâmân-ı ihtiyârı
Düşdü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya
Cibrîl var haber ver “Sultân-ı Enbiyâ”ya

Yârân olub serâpâ mest-i mey-i şehâdet
Meydânda kaldı tenhâ ol mihr-i evc-i hâcet
Bu hâl olub adûya sermâye-i cesâret
Etrâfın aldı birden ol kavm-i pür-dalâlet
Yetmiş iki yerinden mecrûh olub nihâyet
Bundan ziyâde harbe Hakk vermeyüb icâzet
Düşdü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya
Cibrîl var haber ver “Sultân-ı Enbiyâ”ya

Ol şâh-ı dîn-penâhı tenhâ görünce düşmân
Etdi hücûm u savlet şiddetle her tarafdan
Bir hâle vardı âhir zahm-ı hadeng-i âhen
Mânend-i kasr-ı cennet cisminde oldu rûşen
Envâ’-ı yârelerden her cânibinde revzen
Kâzım olub nihâyet bî-tâb harb ederken
Düşdü Hüseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ’ya
Cibrîl var haber ver “Sultân-ı Enbiyâ”ya