Elemez oldu unum eskimiş artık eleğim
Kefenim giyme günümde çıkarınca yeleğim
Lehime der mi aceb sağdaki şâhid meleğim
Bilmezem menzil-i rûhum hangi burçdadır feleğim

Kaderin çarhını arzuma çevirmez bileğim
Sen çevir lutfen ilâhî vuslatındır dileğim

Vuslatın şartını kıldın gerçi kullara edeb
Senden olmazsa inâyet sana vuslat ne aceb
Enbiyâ u evliyâ geldi takdîrinle hep
Sen istersen küçücük bir fiili eylersin sebeb

Kaderin çarhını arzuma çevirmez bileğim
Sen çevir lutfen ilâhî vuslatındır dileğim

On sekiz bin âlemi “kâf u nûn”la dizeli
Şaşmadı seyrini bir şey menzilinde gezeli
Sen yarattın güzel Allah çirkin ile güzeli
Her şeyin hâlıkı sensin hükmün ise ezelî

Kaderin çarhını arzuma çevirmez bileğim
Sen çevir lutfen ilâhî vuslatındır dileğim

Değilem kurbune lâyık yüzümün kâresi var
Kulluğunda cismimin ah şugl âvâzesi var
Lutfedersen vuslatın elbet bir çâresi var
Dilde lâkin hicrinin sûzişli bir yâresi var

Kaderin çarhını arzuma çevirmez bileğim
Sen çevir lutfen ilâhî vuslatındır dileğim

Kulun Hâdî sana lâyık ameli yok neylesin
Sâ’at-i vakt-i rûha vayh et dilediğini dilesin
Senden özge kime Yâ Rab derd-i hicrin söylesin
Sen ilhâm et rızân neyse onu öyle eylesin

Kaderin çarhını arzuma çevirmez bileğim
Sen çevir lutfen ilâhî vuslatındır dileğim