Muhammed ahsen-i hulk ile nebîlere bir taç oldu
Bu aşk ile yanıp, kalbinden mâlâyâ’ni ihraç oldu
Açıldı göklerin bâbı, O Hazrete minhac oldu
Ânın çün davet-i Mevlâ Muhammed’e mirâç oldu

Ânın çün gökleri geçti, huzura ilaç oldu
Şefaat kıl Yâ Resülullah…

Beden rahatını gece kendisine çok az etti
Göz yaşı ile Mevlâsına çok niyaz etti
Allah Allah, Allah Allah diye bazen coşkulu avaz etti

Gece gündüz Allahını görmek için niyâz etti
Ânın çün davet-i Mevlâ Muhammed’e miraç oldu

Alıp Cibril sidreye götürdü ancak
Dedi Cibril; yanarım Yâ Muhammed
Ben daha yürürsem bir parmak
Muhammed dedi; yanayım ben

Gerek aşıklara yanmak
Sarıldı refref-i aşka olur mu hiç yolda kalmak
Ânın çün davet-i Mevlâ Muhammed’e miraç oldu
Ânın çün gökleri geçti huzura o ilaç oldu
Şefaat kıl Yâ Resülullah..