Senai Demirci-Yandım Gül Oldum
Ben kalbimi dünyanın dert duvarları arasında ezdirdim…
Çok özledim sonsuz genişliğini secdelerin…
Ben ruhumu zehir parmaklıklar ardında tutuklu bıraktım…
Öyle çok susadım ki ilk tekbirin;dudağımdan içtiğim serinliğe…
Ben bencilliğin dehlizlerinde ümitsizce dolandım…dolandım…dolandım…
Öyle çok hasretim ki bir rükun kavsinde
Belimi kıran ayrılıkları göğe savurmaya…
Ben ellerine cilvelik kelepçeleri vurulmuş bir zavallıyım…
Çok isterdim bir kıyamın kıyametinde
İçimdeki bütün kuşları dağlara uçurmayı…
Aştım benlik dağını, Çöle verdim Leylayı,
Vazgeçtim ben Aslıdan, Yandım kul ( kül )oldum.
Ayaklarımı dar zamanların prangalarına kaptırdım ben…
Öyle hasretim ki yalnız ve yalnız Sana kul olmaya…
Cümle dilenciliklerden kurtulmaya…
Öyle hasretim ki göğsümde sakladığım kanadı kırık serçeleri
Rahmetinin yuvasına uçurmaya…
Öyle çok hasretim ki yalnız ve yalnız Sana muhtaç olmaya…
İçimde saklı sancılı incileri rahmetinin kıyılarına savurmaya ahdettim…
Mülteci ellerimin ayazında ölmüş kelebekleri…
Kudsi levhanın dokunuşuna emanet etmeye geldim…
Ben gururun mahkumuyum
Ben gerçeğin kaçkınıyım
Ben günahın tutsağıyım
Ben isyan çöllerinin çorağına sürgün bir yetimim
Sevindir beni,sevdir,sevindir,sev,sevdiğini bildir
Hüzünlerimi bir secdenin billur sularında erit ne olur
Ne olur korkularımı rahmetinin kucağında teskin eylesen
Ben sahte uzaklıkların sürgünüyüm
Ben içine kalbimi sığdıramadığım dar vakitlerin küskünüyüm
Öyle özledim ki seccademin alnımdan öpüşlerini
öyle özledim…
işte huzuruna geldim
Şöyle başımı sokacak bir umudum olsun istedim
İstedim ki yüzünden menekşeler toplayacağım sonsuz ovalarım olsun
İstedim ki koşayım…koşabildiğim kadar…
İçimde sakladığım bütün uçurtmaları rüzgarlara vereyim…
Ben sonsuz derinlikte uykuların yitiğiyim
Ben unutuş uçurumların dibinde unutulmuş bir cesedim
Ben benlik ve bencillik yabancılıklarında
Evine yol bulamayan bir yitirmişim
Çok özledim En Sevgilinin en çok sevdiği yerde durmayı
Öyle hasretim ki öyle muhtaçım ki
En Sevgilinin en çok sevildiği halde olmaya
Geldim…
Huzuruna vardım…
Geçtim kendimden…
Kendimi geçtim…
Deldim benlik dağını…
Yolda kaldı ferhat…
Şirinin ben oldum
Yandı her yanım…
İbrahimin oldum…
Gül oldum…
Çöle verdim leylayı;aklı mecnuna sattım…
Mecnunun oldum…
yakınlığına geldim…
Tüm uzaklıkları uzaklara savurdum keremini gördüm
Vazgeçtim aslıdan,gölgeden çıktım,aslına geldim…
aslına geldim…
Yandım KUL oldum…
Yandım KÜL oldum…
Yandım GÜL oldum…
Durdum namaza;
Miracına geldim,niyazına durdum
Nazla beni ne olur…
En Sevgilinin durduğu eşikte durdum
Miracına geldim…
Miracına geldim…
Nazarında tut ne olur…
Bakışınla sar beni,el üstünde tut,bırakma ellerimi
Bırakma ellerimi,bırakma
Aştım benlik dağını, Çöle verdim leylayı,
Vazgeçtim ben aslıdan, Yandım kul ( kül ) oldum
Senai Demirci
Sitemizde sanatçıya ait toplam 50 eser bulunmaktadır. Sanatçının sayfasına gitmek için tıklayın.
Yorumlar
Henüz yorum yapılmamış.