Her ne kim zâhir olur ol hâlet-i dilden durur
Her ne kim gelse sana sen sanma ki dilden durur
Yeğ tutarsa ger zebân, bilser dahî tutar karar
Ne gelirse nîk ü bed her kişiye dilden durur
Dîde âbından gönül şehrini gel ma’mûr kıl
Yel gibi ömrün geçer sen sanma kim yelden durur
Kibri terk edip dilâ eyle tevâzu pîşesin
Çün bilirsün kim binâsı haymenin gilden durur
Ey Murâdî va’de-i Hak’dan udûl etme sakın
Cehd idüp incitme kalbi, çün gönül kıldan durur
Biz kamu esrara mahrem sâhib-i hâl isterüz
Rikkat-i kalb ile her dem çeşm-i seyyâl isteriz
Aşk-ı cânân ile dâim hâlimiz hoşdur bizim
Vasfının zikrinden özge sanmanız kâl isteriz
Yârdan gayrı bizimdir yanımızda hâr u has
Sanmanuz iki cihanda mansıb u mâl isteriz
Bakmazuz ârâyiş-i âlemlere subh u mesa
Âlemi geşt eyleyip bir kalb-i meyyal isteriz
Ey Muradî arife her bir kelâmun rûhdur
Nûr-ı lâmî’ mîm ü hâ vü mîm ile dâl isteriz