Dünya bu!.. Her baba ‘yâ Rab bir evlat!’ diye,
göz yaşları döküp adaklar adar.
Ama, dünya bu.. O doğan evlat gün gelir,
miras için, babam ölse diye bakar.
Dünya bu!.. Kişi ihtiyarlayınca rahat ederim diye,
gündüzünü gecesine, gecesini gündüzüne katar.
Ama, dünya bu.. Bir ömür yığdığı malı insan,
bir saat daha yaşayabilmek için doktorun önüne atar..
Dünya bu!.. Nefis, menfaat için zulme rıza gösterir, zalime boyun eğer.
Ama, dünya bu.. Er geç son nefes verilir,
kişi menfaatini de şerefini de kaybeder..
Dünya bu!.. Mezarın ve mahşerin tarlasıdır.
Ama, dünya bu.. Gördüm ki insanlar,
Cenneti verir, dünyayı alır..
Dünya bu!.. Öyle bir kitaptır ki saniye saniye, nefes nefes okunur.
Ama, dünya bu.. Dikkatli yaşa,
hatırlamak bile istemediklerin, bir gün gelir önüne konur..
Dünya bu!.. Güldüre oynata acı verir.
Ama, dünya bu.. Ha tuttum ha yakaladım derken,
avucundan kaçıverir..
Dünya bu!.. ‘Bir daha gelecek değilsin! Keyfince ye, iç, yaşa, eğlen’ dersin.
Ama, dünya bu.. Mahkeme-i kübra kurulup amelin tartıldığında,
herşeye yeniden başlamak için,
bir şans daha istersin..
Dünya bu!.. Yarın için türlü planlar yapar,
denizlerinde hayallerini yüzdürürsün.
Ama, dünya bu.. Yarının sakladıklarından habersiz,
yelkenleri suya indirir, alabora olur, boğulursun..
Dünya bu!.. Sırılsıklam aşık olup, delicesine bağlanırsın.
Ama, dünya bu.. Herkesle nişanlanan dünya,
bir gün sana varacak sanırsın..
Dünya bu!.. ‘İmtihan dünyası işte, başa gelen çekilir’ dersin.
Ama, dünya bu.. Daha ilk imtihanda pes eder,
sınavdan çıkıp, dünyadan gitmek istersin..
Dünya bu!.. Kimine göre yalan kimine göre tek gerçek,
Ama, dünya bu.. Kur’an’a göre yaşayan kişiyi,
son nefeste, inşaallah imanla götürecek!..