Anma mısın sen şu günü, cümle alem hayran ola,
Nidesini bilemeyen bihot ve sergerdan ola.

İsrafil surunu vura, cümle mahluk yerden kalka,
Dirilenler haşre vara, orda kadı Sübhan ola.

Zebaniler çeke tuta götüre Tamu’ya ata,
Deri yana sünük tüte dün gün işi efgan ola.

Malik çağıra Tamu’ya; çek onu meydana getir,
Hak korkusundan Tamu’da titreyenler figan ola.

Malik der ki; Hey hey Tamu, korku ile titrer kamu,
Tanrı buyruğun tutmayan orda pişip biryan ola.

Dağlar yerinden ırıla, heybetinden gök yarıla,
Yıldızlar bağı kırıla düşe yere galtan ola.

Yazıklarımız tartıla, onca perdeler yırtıla,
Bilmediğin günahların orda sana ayan ola.

Yunus söyler işbu sözü, dergahına tut sen yüzü,
Diler Hakk’ı göre gözü, hem inayet ondan ola.