Bir efkâr var içimde gece gündüz dinmiyor
Gönlüm yüce dağlarda mümkün değil inmiyor
Bir sevgili seçmişim sevdiğimi bilmiyor
Nereye gidersen git sevdadan kaçılmıyor
Gönül öyle bir şey ki herkese açılmıyor
Nereye gidersen git sevdadan kaçılmıyor
Gönül öyle bir şey ki herkese açılmıyor
Gönül öyle bir şey ki herkese açılmıyor
İki sokak ötede ben yanına varamam
Ne var ne yok deyip de hatırını soramam
Şöyle alnından öpüp kollarıma alamam
Nereye gidersen git sevdadan kaçılmıyor
Gönül öyle bir şey ki herkese açılmıyor
Alıp başımı bir gün gitmek var bu şehirden
Gözden ırakta olup düşmek dudaktan dilden
Kopmak var şarkılardan kopmak bütün şiirden
Nereye gidersen git sevdadan kaçılmıyor
Gönül öyle bir şey ki herkese açılmıyor
Nereye gidersen git sevdadan kaçılmıyor
Gönül öyle bir şey ki herkese açılmıyor
Derviş olup yollarda adım adım yorulsam
Yüce dağ başlarında rüzgârlarla savrulsam
Ya da kızgın çöllerde kumlar gibi kavrulsam
Nereye gidersen git sevdadan kaçılmıyor
Gönül öyle bir şey ki herkese açılmıyor