Miadım dolmaya fırsat beklerken
Tükenen ömrüme candı gözlerin
Yarına umudum kalmadı derken
Hayata döndüğüm andı gözlerin

Nazarın mıh gibi çakıldığı an
Adeta can buldu cananda bu can
Bir yanım kesilse sendin damlayan
Damarıma giren kandı gözlerin

Ne kadeh kaldırdım ne şarap içtim
Sarhoş olmak için ben seni seçtim
İçtikçe aşkını kendimden geçtim
Halimi ayık mı sandı gözlerin

Ermez bu zirveye insan hayali
Gafil avlananlar bilir hayali
Közden çıkarılmış ekmek misali
Aşkı yüreğime bandı gözlerin

Ne vahşeti vardı ne de çilesi
Emsalsizdi bu savaşın hilesi
İçten kuşatıldı gönül kulesi
Sanki Fatih Sultan Han’dı gözlerin

İnsaf eder alev alev yakmazdın
Bir ışık görmesen böyle bakmazdın
Demek ki gözüme kandı gözlerin