Yetmiyor.
Elimden geldi. Gönlümden gelmiyor.
Zincirlerim ruhumu çok sıkıyor.
Aşk! Günah! Nefret! Acı!
Peşimi bırakmıyor!
Allah kuluna kâfi geliyor.
Nefsim, bunu görmüyor!
Neye elimi attıysam, bana yardım etmiyor!
Yardım edin!
Boğuluyorum diyorum, kimse duymuyor!
****
Duy beni Rabbim!
Duy beni…
Çünkü sen duyarsan, Gecikmez meleklerin!
****
Dünya bana zindan! Nefsime, zehirli gülistan!
Nefesim vücuduma zehir. Ruhuma vuslat!
Gözler kalbin aynasıysa eğer…
Her Haram! Cehenneme fragman!
****
Bu cehennemde bocalıyorum.
Dünyadan sana çıkamıyorum!
Haramperestlikten kaçamıyorum!
Haramın güzel yüzünde kayboluyorum!
Dünyayı zenginleştiriyorum!
Hem istedikçe de istiyorum… Nefsim, İstiyorum!
****
Kardeşim!
Yetmedi mi? Allah’ın sana verdikleri yetmedi mi?
Neyin eksik? Başkasının fazlası!
İnsan hiç harama giremiyor diye üzülür mü?
Allah seni koruyor! Gözün kör mü?!
Kardeşim!
Allah kuluna kâfi değil mi? Yoksa…
“Allah sana yetmedi mi?”
Yetti!
****
Yettin… Ki yetecektin…
Ah şu nefsim ne bilsin?
Kalbime, güneşe sevdalanan dünyayı koydum.
Ben güneşe meftun bir ay oldum…
Sen, hayat ağacının bir dalından; “Sanat oydun!”
Oysa bu hayatta ben;
Haram yollardan kaçtıkça, “Sana doydum!”
****
Kardeşim…
Parmak uçlarına bak!
Sen Rabbinin bir tanesisin…
Kardeşim, Rabbin seni terk etmedi ve sana darılmadı! (Duha/3)
Haydi, Rabbine!
Haydi, Namaza!