Aşk dediğin beklemektir Ey Sevgili!
Kays gibi Mecnun olana kadar, Hz.
Yakup gibi aydınlığa hasret kalana
kadar beklemek bekleye bekleye
gözden olmak, sözden olmaktır.
Ve beklemek dünyanın en asil eylemidir,
eğer beklenene değecekse. Bilesin!
Aşk; yanmaktır Ey Sevgili!
Yanıp kül olmaktır,
Kerem gibi Aslına ermektir.
Ateşin ortasına
hesapsız girmektir İbrahim misali.
Ki onun gönlünün yangınıdır
ateşi gülistana çeviren.
Ki yanmak insanı kurtarır
hamlıktan ,çiğlikten.
Hem ne diyordu şair;
“Yanmışın halinden ne bilsin ham/
Sükut gerektir bize gayrı vesselam..
Gözlerinden ayrı geçen
her an yanmaktayım.
Bilesin!
Aşk; bedel ödemektir Ey Sevgili!
Bülbül, gonca gülü görebilmek için
her seher uyanık olmak ve
güle ulaşmak için
yüreğini gülün dikenine asmak,
kanını akıtmak zorundadır.
Ya ben yüreğimi
nereye asayım Ey Sevgili.
Çünkü Aşk bedel ister,
külfetsiz nimet olmaz.
Beklemek bedel ödemekse eğer
hâlâ ödüyorum o bedeli. Bilesin!
Aşk; vazgeçmektir Ey Sevgili!
Mecnun gibi aklından,
Kerem gibi bedeninden vazgeçmek.
Yardan gayrısından,
cümle cihandan vazgeçmek.
Yemeden, içmeden, uykudan
uyanıklıkdan ve vazgeçmekten
bile vazgeçmektir gün gelince.
Senin için senden vazgeçmişim. Bilesin!
Aşk; bilmektir Ey Sevgili!
Bir tek yârı bilmek,
onu candan daha aziz bilmektir.
Ondan gayrı bildiklerinin
hiçbir şey olduğunu dünyanın onunla
mana bulduğunu bilmektir.
Onun selamı ile gelen bela olsa
Eyvallah diyebilmektir.
Kızmana, gülmene, gelmene, gitmene
hepsine Eyvallah. Bilesin!
Aşk; susmaktır Ey Sevgili!
Onun güzelliğini, iyiliğini tarif
etmeye gücün yetmediği an susmaktır.
Kelâmın, kalemin, sözün tükendiği yerde,
manayı sessizliğe yükleyip susmaktır.
Artık sustum Ey Sevgili. Bilesin!
Aşk dediğin susup beklemektir,
Aşk dediğin..