İlmek ilmek örülmüş alnımıza şafak sevdası ezilmişlerin dudağında umut üşüyen çiçeklere güneş
Dost bildik bir kere hayatı kanıyla dokuyan acı içinde de olsa kardelenler açacak
Yorulma sakın düşme sen susan dudaklarda umutsun geceyi gözleyen baykuşlara karşı mermer gövdenle dikil sarsılmaz imanla. Ölerek karşıla şafak sevdasına doğacak günün hakkı var bizde unutma. Unutma can pahası taşınır sancak hayatı paylaşmak sevinmek gülmek can pahası. Direnmek yakışır bize hani söz vermiştik antlar içmiştik sabrın burcuna sancağımızı dikmeye