Baba! Diyorlar ki sen suçlusun.
Baba! Sen suçlu değilsin…
Baba! Neden tutukladılar seni?
Baba! Seni benden neden esirgediler?
Beni bir defa bile öpmeden,
Annemin gözyaşlarını silmeden.
Anne!
Her sabah yanaklarında gözyaşı görüyorum.
Filistin her şeye lâyık değil mi?
Her gün güneşe sesleniyorum…
Anne! Babamı bir kez daha görebilecek miyim?
Yoksa, kıyamete kadar bir daha göremeyecek miyim?
Yoksa, annemin gözyaşları kıyamete kadar akacak mı?
Baba, neredesin!
Neredesin!
Baba, neredesin!
Neredesin!
Topraklarımız işgal ediliyor.
Filistin çiçekleri koparılıyor.
Babamı hiç öpmedim,
Güneş doğduğundan beri.
Bayramlar bayramı, şenlikler şenliği kovalıyor.
Şehid üstüne şehid düşüyor…
Babam demir parmaklıklar arkasında!
Kölelerin tutulduğu duvarların ötesinde.
O gün ne zaman?
Parmakların kırılacağı gün ne zaman?
Her sabah çocuklarını öpen babalar!
Çok şey mi istiyorum?
Çok şey mi istiyorum?
Utanın utanın utanın!
Ve babam demir parmaklıklar arkasında.
Babamı istiyorum…
Babamı istiyorum…
Babamı istiyorum…