Sen ya Habiballah, kâinatta yaratılmışların içerisinde özü ve sözü en güzel olan sensin. İnsanları doğru yola çağıran ameli en düzgün ve en sadesin. Tüm ümmetin için mahzunsun. Sen son Nebisin. Ya Rasul, gözlerin uyur kalbin asla uyumazdı. Yemen’den alırdın çoban Üveys’in kokusunu. Sen ellerini açmasan gök kapıları da açılmazdı. Kasvetli bulutlar kalkmaz. Rahmet yağmazdı. Bize de ellerini kaldır, bize de dua et ya Nebi. Bizim de gök kapılarımız açılsın. Hakkın rahmetiyle gel ya Rasul. Hani Amr bin As demişti ya. Sağ elini uzat da sana biat edeyim diye. Mübarek sağ elini ona uzattın ya Amr mübarek elini bırakmak istememişti ya. Bizlere de uzat ellerini ey şanı yüce. Can sultan. Öğretmenim rehberim. Peygamberim Hz. Muhammed Mustafa. O Uhud savaşında o hengâmede seni koruyan Hz. Nesibe gibi ashabın vardı. Senin Medine’li insan gibi insan, Ensar’ın vardı. Ey şanı yüce, Medine’ye hicret ettiğin gibi bizim gönüllerimize de hicret et. Putlaşan nefislerimizi yık. Kâbe’de yıktığın gibi. Bize de dua et, Hz. Nesibe’ye dua ettiğin gibi. Biz de senin komşuların olalım ya Rasul. Sen, ey şanı yüce, Kâbe’nin gölgesinde istirahat ederdin bürünüp bir örtüye. İstirahat eder misin benim yüreğimde. Mübarek alın terini döker misin yürek mescidime. İmam olur musun hutbeler okur musun, hadi söyle. Ahiret yurduna bu yürekten sultanlar dokur musun? Emrine amadeyim ey şanı yüce. Ölümüne sevdan içinde senin emrettiğin biçimde ya Rasul ya Nebi.