Zulmet Dünyayı Karartmıştı
İnsanlığın Gerçek Yüzünü Kasalar Bağlamıştı
Karanlıklar Nurun Umuduyla Aydınlanmalıydı
Aydınlanmalıydı Mühürlenen Kalpler
Kalplerdeki Zalimlikleri Gül Kokusu Yok Etmeliydi
Susuz Kalan Canlara Can Katmak İçin O Geliyordu
Yalnız Yeryüzündeki Ateşler Sönmüyordu Gelişiyle
Kainat Nasılda Onun Gelişini Bekliyordu
Masumlar Ona Kavuşmanın Sancısını Çekiyordu
Sen Gülünce Ümmetin Gülerdi
Bastığın Toprak Gül Kokardı Efendim
Şimdi Seni Seven Yürekler Yeşil Kubbenin Altında Toplanıyorlar

Ey Allah’ın Sevgilisi Hoşgeldin
Mahsun Gönüllere Şerefler Verdin..