Ey Şemsettin
Gaflet Uykusundan uyan artık aç gözlerini ibret aynasından bak da halini gör halini gör
Misafirsin dünya katında hayat sofrasından kalk da doğrul
Dünya süsünden hayatın yalancı dilinden çektiğin yeter çektiğin yeter
Lezzet sofrasında karnın mı doydu aciz biçare
Şükür nimetlerini övmek misafire mi kaldı
Gönlümüz derse dilimizi keselim konuştuğun yeter
Gözümüze mil çekelim dünya süsüne baktığın yeter
Ağla şimdi ağla kendi haline ağla ağla şimdi ağla kendi haline ağla.
Hiç mi özlemedin İlahi aşkı
Hasret kaldığım yeter
Hiç mi özlemedin Âşık muhabbet ermiş erenleri
Dost Muhammed için dost Ali için hiç mi sevmedin hiç mi sevmedin
Özü güzel sözü güzel kendi güzel dost Muhammed’i dost Muhammed’i
Peygamber dergâhına varıp tövbe için hiç mi ağlamadın hiç mi ağlamadın
Ağla şimdi ağla kendi haline ağla ağla şimdi ağla kendi haline ağla.
Dünya kalleştir demedim mi sana dünya kalleştir
Ömrünü boşa geçirdiğin gaflet hayretinden kurtul
Demedim mi sana ölüm var ölüm akılsız insan
Ölüm var ölüm akılsız insan
Demedim mi sana çektiren kabir azabı gerçektir
Demedim mi sana Cehennem var Cehennem Cehennem var Cehennem
Ağla şimdi ağla kendi haline ağla ağla şimdi ağla kendi haline ağla.