Hâkim ve Hristiyan
Hz Ali’nin halifeliği sırasında Küfe’de zırhı kayboldu.
Bir süre sonra bir Hristiyan’ın yanında ortaya çıktı.
Hz.Ali onu hâkimin huzuruna çıkardı. Bu zırh benim malımdır onu ne sattım ne de birisine bağışladım
Şimdi onu bu adamın yanında buldum diye İddia etti.
Hakim=
Halife iddiasını söyledi sen ne dersin diye Hristiyan’a sordu. Hristiyan bu zırhın kendisine ait olduğunu söyledi ama aynı zamanda halifenin sözünü yalanlamadı.
Hakim Hz Ali’ye dönerek=
Sen iddia ettin ama bu şahıs inkâr ediyor bu durumda iddian için şahit getirmelisin deyince
Hz.Ali güldü ve hâkim doğru söylüyor şahit getirmeliyim Ama hiçbir şahidim yok dedi.
Hakim iddia edenin şahidinin olmamasına dayanarak Hristiyan’ın lehine karar verdi o da zırhı aldı gitti.
Ancak zırhın kime ait olduğunu çok iyi bilen Hristiyan birkaç adım attıktan sonra geri döndü ve böylesine bir yönetim ve davranış şekli ancak peygamberlerin yönetim tarzıdır dedi ve zırh Ali’nindir diye itiraf etti.
Kısa bir zaman sonra onu Müslüman olarak Hz Ali’nin sancağı altında Nehrivan savaşında savaşırken gördüler.