Bu dünya yaptıklarımızın yankılanıp bize döneceği bir dağdır.
Hayat bir uykudur ölünce uyanır insan sen erken davran ölmeden önce uyan.
Hey dost artık yeter sözün tutulmaz senin kumaşların burda satılmaz.
Böyle gitmeyilen menzil alınmaz
Uyan gel gözlerim gafletten uyan
Ben üç kişiye acırım
Zenginken fakir düşene
Cahiller arasında Âlim bilmiş geçinenlere
Ve en önemlisi hatırlı iken itibarını kaybedene.
İnsanı ateş değil kendi gafleti yakar.
Herkeste kusur görür kendisine kör bakar.
Neye nasıl bakarsan oda sana öyle bakar.
En güzeli değil hayırlısı bizim olsun.
İnsanın kazandığı paradan değil paranın kazandığı insandan korkulur.
Cömertliğin sonu saadet yalancılığın sonu rezalet doğruluğun sonu selamettir.
Hiç bir güç setredemez nur saçan kandilimi
Nakşederim beynime ruhumda zilzal olsa
Her zerrem Hakkı söyler kesseler de dilimi
Kaldırmam alnı yerden nefsimde mecal olsa
Görmüş gibi inandım yüz on dört suresini
Cibril’le bin kez daha bizlere İnzal olsa.
Adalet kılıncının bileyideki çapağı o çapakta toz olsam mahşerim İkbal olsa
Her nefesimde tekbir olmasın hiç durağı
Gam yemem bitsin ömrüm Arafta İkmal olsa
Manada yudumlasam Tevhid ‘in şurubunu
Bülbül gibi konuşsam kabrimde sual olsa
Ben sultanı ararım dünya kime yar olmuş içi altın petekten silme silme bal olsa
Kalbim çölde Kerbela sahram tarumar olmuş dermanım Beytullah’tan su taşıyan sal olsa
Kapısında kul köle batağında zambağım çanağını yalarım eşiğinde yal olsa
Ebediyetime hicret yaparken aciz beden herkes Kur’an okurken Sükut edip lal olsa
Olmasın ardım sıra her gün beddua eden cümle halkın hakları şahsıma helal olsa
Okunan kelamullah günahıma kefaret kabrimi aydınlatan tarık-ı Zuhal olsa
Adımı yazmasınlar mezarımın taşına mirasım hoş sada dillerde masal olsa
Dillerde masal olsa