Düştü özüme hubb-ül-vatan gidem hey dost deyu deyu
Anda varan kalır heman kalam hey dost deyu deyu
Gele şol Azrail tuta fayda vermez ana ata
Binem şol ağaçtan ata gidem hey dost deyu deyu

Halvetlerde meşgûl olam dâim açılam gül olam
Dost bâğında bülbül olam ötem hey dost deyu deyu
Mecnûn oluban yürüyem yüce dağları bürüyem
Mumlar misali eriyem yanam hey dost deyu deyu

Günler geçe yıl çevrile üstüme kabrim kurula
Ten çürüye toprak ola tozam hey dost deyu deyu
Yûnus Emre var yoluna münkirler girmez yoluna
Bahrî olup dost gölüne dalam/gidem hey dost deyu deyu