Görenin hali döner nişansız bi nişana,
Esrittin cümle halkı, sırf içirdin peymane.

Sen bunca sıfat birle pinhan iken ey server,
Aşıklar devletisin meşhur oldun cihana.

Onu işiten kulak, ebsem oldu kaldı sak,
Cümle gönüller mutlak saddak dedi bürhana.

Sana biriken birlik oldur ebedî dirlik,
Senden ayrığı bildik cümle kuru efsane.

Senin hikmetin ırak, sensin canlara durak,
Sen yandırdığın çerak bildik ebedi yana.

Sen hasların babısın, aşıklar kitabısın,
Mutlak didar kapısın görenler mahluk sana.

Yer gök kayim durduğu, denizler mevc vurduğu,
Cennet ve Hur olduğu cümle sensin bahane.

Daha yer gök yok idi, cümle söz mensuh idi,
Aşıklar tapar idi o bi nişan Subhana.

Senin kaşın durmadan, ok atar yay kurmadan,
İsrafîl sur vurmadan nice canlar uyana.

Bu göz kendözün görmez, nişan nişanın vermez,
Yunus’un aklı ermez, inen oldu divane.