Dîn-i mübîn-i Ahmed’i
Şer’-i şerîf-i sermedî
Tasdîk eden Muhammed’i
Ağlar gözü gülmez yüzü

Îmân ile İslâm-ı dîn
Olmuş bize habl-i metîn
Hakk’ı bilen ayne’l-yakîn
Ağlar gözü gülmez yüzü

Havf-ı Huda’yı kâr eden
Gönlünde hikmet var eden
Aşkı özünde yâr eden
Ağlar gözü gülmez yüzü

Aşkdan olunca bir eser
Mâsivâdan gönül keser
Cânân iline yol keser
Ağlar gözü gülmez yüzü

Nûr-i Hudâ’yı aşk görür
Âşıkı zevk-ı aşk bürür
Kalbinde nûr-i aşk durur
Ağlar gözü gülmez yüzü

Boşdur bu dünyâ teşvîşi
Terk eden olur er kişi
Mest-i müdâm olan kişi
Ağlar gözü gülmez yüzü

Dil kâ’besi astârını
Dutan görür esrârını
Dilde bulan dildârını
Ağlar gözü gülmez yüzü

Esrâr-ı tevhîdi duyan
Şer’-i Muhammed’e uyan
Yârini görmese ayân
Ağlar gözü gülmez yüzü

Aşka erenler her zemân
Erince buldular emân
Aşk ehline budur nişân
Ağlar gözü gülmez yüzü

Dildârı dilde bulmasa
Cânânı cânda olmasa
Yâri yanında bilmese
Ağlar gözü gülmez yüzü

Feyz-i muhabbet-i Hudâ
Âşıkdan olur mu cüdâ
Hak yoluna olur fedâ
Ağlar gözü gülmez yüzü

Âlemlerin rahmetine
LUTFÎ’ye merhametine
Kâmillerin himmetine
Ağlar gözü gülmez yüzü