Âşıklar ortasında sofilik satmayalar
İhlâs ile bu aşka riyâyı katmayalar

Ya bildiğini eyit ya bir bilirden işit

Teslimlik ucunu tut sôzü uzatmayalar

Kur’ân kelâmım dedi gônüle evim dedi
Gönül ev ıssın bilmez âdemden tutmayalar

Gönül sındı buludu hem Hakk’a yakın idi
Yine dikerim diye bütünü yırtmayalar

Mumlu baldır Şerî’at tortsuz yağdır tarîkat
Dost içün balı yağa pes niçin katmayalar

Ârif cân verir duymaz yalancı mala kıymaz
Yalanıla gerçeği berâber tutmayalar

Kıymetin duyarısan neye değer iş bu dem
Erenlerin manâsın almaza satmayalar

Miskin Âdem yanıldı Uçmakda buğday yedi
İşi Hak’dan bilenler seytândan tutmayalar

Şîrîn hulklar eylegil tatlı sözler söylegil
Sohbetlerde Yunus’u hergiz unutmayalar