Bir göz ki eşyada kudret-Ullahı
Görmezse o göze gözüm var deme
Bir gönül duymazsa kelâm-Ullahı
Öz değil, sen ona özüm var deme

Bu gökler, bu yerler,öten bülbüller
Âyât-ı Hakk’dır hep, sümbüller güller
Bu sırra varmaktan, uzaksa yollar
İzleme o yolu, izim var deme

Hayâ şubesidir, halkta imânın
Hayânın da yeri, yüzü insanın
Bir yüz ki, hayâsı olmaya anın
O türlü bir yüze, yüzüm var deme

Kişinin sözünden belli kemâli
İnsanın tartılır, kaaliyle hâli
Pâk sözün her yerde, kıymeti âlı
Kıymetsiz sözlere, sözüm var deme

Bu fânî âleme bağlanıp, kalma
Elvana aldanıp, sakın kapılma
Şemsiya varlığı kendine alma
Bir çürük cevize, kozum var deme