Biz nefsi hiçe katınca
Açıldı Hakk’a yolumuz
Yola sıdk ile varınca
Çözüldü gönül dilimiz

Hakk ile Hakk’a karıştık
Kamu âlemle barıştık
Halvette dostla konuştuk
Dervişlik oldu hâlimiz

Aşkı akıllar kavramaz
Avam halleri anlamaz
Dil Hakk’tan gayrı söylemez
Kalmadı kîl-i kâlimiz

Bâtıl yollara sapmadık
Bedenden putlar yapmadık
Dünyâya hiç meyletmedik
Çevrildi nûr’a kîlimiz

Aslımız nur neslimiz nur
Gönül dağı Cebeli Tur
Nazar edince gönle yâr
Silindi gitti kînimiz

Kapatıben çeşmimizi
Bend eyledik lebbimizi
Hiç edince nefsimizi
Oldu Allah vekîlimiz

Sağ elimizi kaldırdık
Şol elimizi daldırdık
Aldık Hakk’tan verdik halka
Ondan cömerttir elimiz

Dostlar hakaret etmeyin
Nazmımı inkâr etmeyin
İllallah sırrın söyleyin
Tevhid değil mi dînimiz

Kimselerin bilmediği
Yerin göğün almadığı
Her dem nazar eylediği
Gönül oldu eyvânımız

Gösterdi Hakk meyhâne’yi
Getir dedi peymâne’yi
Doldurdu da içtik mey’i
Mest eyledi hûbanımız

Sevdi de seçti yârimiz
Gizli değil bak hâlimiz
Dâhî bu gün biz sâkî’yiz
Gelsin içsin dostlarımız

Abit zâhit yârın umar
Cennetin misk kokusunu
Bizim ferdâmız bu gündür
Kokar gelir reyhanımız

Yûnûsî agrabuyu duy
Canlardadır Rahmânî buy
Ötelere bakmayı koy
Çok yakındır ALLAH’ımız