Bu halkta bâzılar vardır, bilir de bildiğim bilmez
Velâkin bâzılar bilmez, fakat bilmediğin bilmez

Bu türlü kimselerle ülfet  etme ayrıl onlardan
Sana iylik diler kemlik eder, hiç yaptığın bilmez

Eğer bir şey görür ne gördüğün bilmezse bir insan
Ona insan deme, bir ses duyar, ne duyduğun bilmez

Yoka var derse bir insan, onun var sandığı yoktur
Yoka var der, vara yok der, hakîkat niydüğün bilmez

Bu eşhas sûreta insan, içi hayvan olanlardır
Ne hikmettir bu gafiller, ne yoldan gittiğin bilmez

Eğer kendin bilirse Rabb’isin ârif olur ancak
Fakat kendiyle âfâkın da âyât olduğun bilmez

Beğenmez, hayra şer, şerre hayır der bunlar âlemde
Hayır şer, filhakîka hangi şeyler iydüğün bilmez

Bu türlü hastalıklardan korun Şemsi, geçer zîra
Marîz sağlam sanır kendin, fakat aldandığın bilmez