Bülbül-i şeydâ gül budağına

Mecnûn-i sahrâ Leylâ dâğına

Kühken Ferhåd bülbül-i cânı
Saldı feryâda Şîrîn bâğına

Kurdu cân-gâhe tahtını cânân

Bahşetdi câne zevkini cinân
Husn-i cemâli seyretdi cânân
Mihr ü mâh kurbân al yanağına

Mihr-i muhabbeti çaldı gönlüme

Ekmel-i îmân doldu gönlüme
İlm ü hikmeti geldi gönlüme
Olalı huddâm pîr ocağına

Evliyâu’llah kenz-i irfândır
Mazhar-i nâm-ı nûr-i Yezdân’dır

Kalbi kābil-i feyz-i Rahmân’dır
Dürr-i şehvârdır al kulağına

Pîr-i tarîkın el ver eline
Seni iletsün lâhût iline
Merhameti bul râz-ı diline
Cân u dilden koy yüz ayağına

Aşkı meşk eyle derûn-i dilde
Zevk-ı güli bul hoş mey-i mülde

Bülbül-i cânı mevsim-i gülde

Kurbân edegör gonce çağına

İlm-i ezelde âşıka ezvāk
Eylemiş Allah aşkını erzāk
Cem’ olup uşşâk aldılar evrāk

Dermeye güller tevhîd bâğına

Hubbun edüpdür âdemi nâcî
Zerre-i derdin gönlüm ilacı
LUTFÎ gönlünde yakdı sirâcı

Pervâne olup dîn çırağına