Bülbüller ağlasun feryâd eylesün

Güller gitdi gülzârına yetişdi

Sünbülleri sabâ irşâd eylesün
Bâd-ı hazân şikârına yetişdi

Allı güllü varakları soldurdu
Lâle yanakları kabre doldurdu
Şîr-i ner-veş erenleri öldürdü
Bu ibtilâ hezârına yetişdi

Derd-i derûn taşdı ummâne döndü

Bâr-ı gîrân kāf-ı kāmete bindi
Bir emengâh var mı zarf-ı rûh söndü
Oldu adem diyârına yetişdi

LUTFİYA kamer-i himmet gurûbda

Ehl-i îmân bütün bahr-i kürûbda

Kanı gayret kalmamışdır kulûbda

Ahyâr olan mezârına yetişdi