Cahiller bilmesin diye adımı deliye taktım
Hakk’ı isteyenler gelsin aşkın çerâğını yaktım

Erenden himmeti alıp ol genc’i nihân’ı bulup
Mânâ’nın gölüne dalıp aşkın lezzetini tattım

Şol nâdân’ı câhillerin hasis ile bâhillerin
Terâziyi irfân ile hallerini ben çok tarttım

Meclise nâdân gelmesin sırlara vâkıf olmasın
Aramızda hiç kalmasın câhil olanlardan bıktım

İşi âşıklara cefâ arama câhilde vefâ
Câhilden ümidi kesip kapılarımı kapattım

Zannetmeyin ki bunadım tecrübe edip sınadım
Câhillerin arasında saçı sakalım ağarttım

Ne zaman gelse yanıma zerketti zehir kanıma
Halel geldi îmânıma günâhlarımı çoğalttım

Sözlerime kulak verin gitsin câhil’i gönderin
Câhile öğüt verirken nice günâhlara battım

Câhil yolunu kaybetmiş ömrünü boşa tüketmiş
Onlarca nâsihat ettim sanma bir tâne anlattım

Vallahi doğruyu dedim câhilden nice taş yedim
İnanın daha az dedim sanmayasınız abarttım

Tecrübedir dediklerim Hakk’tan ilhâm sezdiklerim
Mânâ’dır hep yazdıklarım mânâ’yla defter kararttım

Verdi haber bize Kur’ân câhilden iyidir hayvan
Kendinizi görmeniz çün şiirleri ayna yaptım

Tâlip olan sadıklara muhlis’i sâlih kullara
Yunûsî can fedâ edip hoş muhabbet ile baktım