Cümle İslâm ehli sâim, değmesin vicdâna su
Ehl-i beytin çölde geçmiştir susuz, zîrâ, günü

Bağrı, yoktur Kerbelâ mislince yakmış bir belâ
Soldu güller, kıpkızıl bir kan boyar, sahrâ günü

Fahr-i Âlem’den emânet Can Hüseyn olmuş Şehîd
Kabr-i pür hüznünde mağmum yâd eder Zehrâ, günü

Tek tesellî Kadr u Kevser’den tilâvet eylemek
En yanık besteyle nâlân eylesin, kurrâ, günü

Bundadır mazlûma dünyâdan veyâ gökten felâh
Kör Yezîd’in, zâlimin alnında kor tuğrâ günü

Bunda mâtem, bunda hâtem, bunda âlem hâsılı
On Muharrem, İbretin fihristi âşûrâ günü

Ehl-i beyt âşıklarından yükselen feryâdı duy
Kurtarır zannetme, Tâlî, üç kırık mısrâ, günü