Mâ-sivadan yüz çevirdim dost ile
Şimdi ben Allah’ıma döndüm yönüm
Cümle varım, toplayıp verdim yele
Çünki ben Allah’ıma döndüm yönüm

Bağlıdır gönlüm Hüdâ fermanına
Fakrile geldim durup divanına
İntizarım hep onun ihsanına
Çünki ben Allah’ıma döndüm yönüm

Sordu Kur’ân’ında Allah bir sual
Abdına kâfi değil mi zü-l-Celâl
Ben ( Belâ ) dedim sözümde yoktur âl
Çünki ben Allah’ıma döndüm yönüm

Çıktı gönlümden sivâ efsanesi
Nar-ı aşka yandı, dil pervanesi
Şimdi nur oldu gönül kâşenesi
Çünki ben Allah’ıma döndüm yönüm

Şimdi kesret ayn-ı vahdettir bana
Hep cemâl oldu cihan önden sona
Hamd-ü-lillâh Şems’e bu ayn-ı lika
Çünki ben Allah’ıma döndüm yönüm